Η Πρωτομαγιά δεν είναι Τσικνοπέμπτη.

Λοιπόν, σε ειδοποιώ να μην μπεις στον κόπο να έρθεις στο μαγαζί μου για ψώνια τη Μεγάλη Τετάρτη 1 Μάη 2013, γιατί απλούστατα θα το βρεις κλειστό. Μπορεί οι μεγαλοσυνδικάλες του κλάδου μου για μια ακόμη φορά να κατέβασαν τα σώβρακα στις ορέξεις των μεγαλοκαταστημάτων και να αποφάσισαν να μεταφέρουν τον εορτασμό της Πρωτομαγιάς. Μπορεί οι συνάδελφοί μου να τους ακολούθησαν, αν και κατακερματισμένοι οικονομικά. Μπορεί ακόμη και να με βρίσεις που θα με βρεις κλειστό και δεν θα κάνεις την δουλειά σου ,αλλά δεν γίνεται αλλιώς.

Ακριβώς γιατί η λήθη της Ιστορίας είναι το κλειδί για το μόνιμο λουκέτο που θα βάλουν οι περισσότεροι μικροεπιχειρηματίες. Κι αυτό είναι ο στόχος τους. Να ξεχάσουμε, να μην ξέρουμε και να μην αντιστεκόμαστε.

Αν θέλεις, τώρα περισσότερο από ποτέ είναι αναγκαίο να μείνουν κλειστά τα μικρομάγαζα. Να παλέψουν για την επιβίωση τους. Να αντισταθούν!

Αυτές δεν είναι ώρες για εφησυχασμό και επανάπαυση, γιατί το μέλλον είναι σκοτεινό και η μόνιμη ανάπαυση του μικρού επιχειρηματία προ των πυλών.

Δεν θα αγωνιστώ για τις μνήμες και την ιστορία ,αλλά για να έχουν μνήμες τα παιδιά μου, που θα τα οδηγούν στο δρόμο της αξιοπρέπειας.

Θα αγωνιστώ ενθυμούμενος μεν, στοχεύοντας δε την εξασφάλιση της επιβίωσής μου και ενάντια στο οριστικό μου θάνατο.

Απ’ αυτόν τον οριστικό θάνατο θα κλάψω περισσότερο, παρά για τη χαμένη ψωροείσπραξη της Μεγάλης Τετάρτης, που κάποιοι τη βάφτισαν Τσικνοπέμπτη και τη μεταφέρουν κατά το δοκούν .

Κι ας είναι ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ, που ως γνωστόν είναι ΑΠΕΡΓΙΑ και όχι Αργία.